En Sevilen 5 Şiir ve Şairleri

Şiir nedir diye sorsalar, hayattır derim. Düşünsenize, içinizdeki kelimeler ruha bürünüyor, duygularınız kalemin ucuna dokunuyor, kalem kağıda hayat veriyor! Şiir başlı başına ayrı bir dünya. Şiir okumayı hatta yazmaya çalışmayı da çok çok severim. Sizinle, ruhuma dokunan 5 şiiri ve bu şiirlere hayat veren şairleri paylaşmak istedim. Umarım sizler de benim gibi keyifle okursunuz.

mevlana

Duydum ki Bizi Bırakmaya Azmediyorsun Etme

Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme.

Ey ay, felek harab olmuş, altüst olmuş senin için…
Bizi öyle harab, öyle altüst ediyorsun, etme.

Ey, makamı var ve yokun üzerinde olan kişi,
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun, etme.

Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan.
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun, etme.

Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan.
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun, etme.

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer;
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun, etme.

Ey, cennetin cehennemin elinde oldugu kişi,
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun, etme.

Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize,
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun, etme.

Bizi sevindiriyorsun, huzurumuz kaçar öyle.
Huzurumu bozuyorsun, sen mahvediyorsun, etme.

Harama bulaşan gözüm, güzelliğinin hırsızı.
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun, etme.

İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil.
Aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme

Mevlana Celaleddin Rumi’nin en ünlü şiiri olan “etme”‘yi bilmeyeniniz yoktur. Ne güzel bir şiirdir, nasıl bir aşktır öyle değil mi? Bilinene göre Mevlana bu şiiri Şemsi Tebrizi’ye yazmıştır. En yakın dostunun hayatından gidişi Mevlana’yı öyle etkilemiştir ki, ardından bu denli duygu yüklü bir şiir yazmıştır. Mevlana, tasavvuf şiirinin önde gelen şairlerindendir. Aynı zamanda bir sofudur. orhanveli

Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?

Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.

Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum

Orhan Veli Kanık’ın en ünlü şiiri budur. Kendisi “yenilikçi garip akımı’nın” kurucusudur. Her şiirinde ki yalın dili, adeta şiiri herkes okuyabilsin, duygular karşıdaki insana geçebilsin diyedir adeta. Anlatamıyorum şiiri de, onca harika şiiri arasından benim en sevdiğim şiiridir.

umit

Uykuların kaçar geceleri,
Bir türlü sabah olmayı bilmez,
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden uğultudur başlar kulaklarında,
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık,
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın,
Onun unutamadığın hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine,
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu,
Şerefin, faziletin, iyiliğin güzelliğin.
Gün gelir de, sesini bir kerecik duymak için,
Vurursun başını soğuk, taş duvarlara,
Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın
Duyarsın.
Ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin
Niçin yaratıldığını.
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzeliğini
Boşuna geçip, giden yıllarına yanarsın.
Dolar gözlerin, için burkulur
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların
Sevilen gözlerin erişilmezliğini
O hiç beklenmeyen saat geldi mi
Düşer saçların önüne ama bembeyaz
Uzanır gökyüzüne ellerin
Ama çaresiz
Ama yorgun
Ama bitkin
Bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın
Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın

Bir gün anlarsın hayal kurmayı
Beklemeyi
Ümit etmeyi
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
Lanet edersin yaşadığına
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın
O zaman bir çiçek büyür kabrimde kendiliğinden

Seni sevdiğimi bir gün anlarsın.

Ümit Yaşar Oğuzcan… Bir gün anlarsın isimli bu şiiri, beni benden alan şiirlerinden bir tanesi. Ayrılığı, özlemi, kendini anlatmayı anlatan en güzel şiirlerden bir tanesi. Biraz okuyun, siz de kendinizden bir şeyler muhakkak bulacaksınız. Herkes bir gün mutlaka sevmek ne imiş anlar…

Özledim seni…
ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özlemin…
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum
Yokluğun,
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
aksamları her isi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
oynaşmalarımızı,
yürüyüşlerimizi,
sevimli haşarılığını,
çocuksu küskünlüğünü…
Nasılda serttin başkalarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
ve sana bunları söylemeden
”git artık” demek
”beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutluluğa”
demek sana nede zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaştığımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden…
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek….

Özlemek insana dair, özlemek insanca, özlemek insanın sahip olabileceği en masum duygu. Nasıl bir içtenliktir, nasıl bir anlatımdır bu öyle değil mi? Özlemi anlatmanın en güzel hali. Can Yücel, farklı şiir tarzıyla, harika ses tonuyla mükemmel bir şair. Başka kesimler Can Yücel’i “küfürbaz şair” diye anlatsa da, ben onun anlatım tarzını, şiirlerini çok çok seviyorum.

aziz

Yine yalnız değilim her zamanki gibi
Bu Uzakdoğu gecesinde yokluğunlayım

Aramızda yirmibeşbin kilometre
Sen kıştasın ben yazdayım
Sen bir yarısında dünyanın
Ben öte yarısındayım
Yine de bırakmıyor ellerimi yokluğun
Daha da bir gönlümcesin
Varlığından bin kat güzel
O yalımsal çıplaklığın yalaz yalaz
Ve en gizlerden konuşurken ellerin
İçimden gelmiyor mektup yazmak demeden
Sevişiyoruz yirmibeşbin kilometreden

Aziz Nesin, büyük üstad! En azından ben öyle tarif ediyorum. Yokluğunda ki sen adlı şiirinde resmen sevdiği insana “mesafeler halt yesin” mesajı veriliyor. Bir insanı sevmek kilometrelerle ölçülebilecek bir şey değildir. Aziz Nesin’i her ne kadar bir mizahcı olarak bilsek de, aslında o harika aşk şiirlerini de imza atmıştır.