Yeni bir kardeşi çocuğunuz kabullenmesini hemen beklemek oldukça zorlu bir süreçtir. Çocuğunuz yeni olan kardeşini kabullenmesi çocuğunuzun kişilik özelliklerine, sizin çocuğa olan yaklaşımınıza ve çocuğun yaşına bağlı olaraktan değişkenlik gösterir. Kardeşler arası kıskançlık doğal olan bir süreçtir. Bu anlamda önemli olan kıskançlığın boyutu ve kardeşlerin birbirlerine karşı olan tutumlarıdır. Bu dengeyi en doğru şekilde yönetmek için bilinçli bir şekilde davranarak çocuğunuzun kardeşine karşı olan tavırlarını ılımlı bir şekle getirebilirsiniz.
Kıskançlık sevdiğimiz kişilerin başkası ile daha fazla ilgilendiği kanısına varıldığında ortaya çıkmaktadır. Kardeşler arası kıskançlık her yaşta görülebilmektedir. Ama okul öncesi döneminde daha sık şekilde karşılaşılır. Kardeşi kıskanma kesinlikle doğal bir süreçtir. Onların anne ile babalarını daha çok sevmelerinden kaynaklanan normal bir duygudur. Ailelerinde bu duygunun ve hareketlerin normal olduğunu unutmadan hareket etmeleri gerekir.
Kardeşler Arası Kıskançlık Temelinde Güvensizlik Yatar
Kıskançlığın temel nedenleri içinde güvensizlik bulunur. Kardeşin gelişine kadar kendisine yönetilen dikkatin, ilginin ve alakanın kardeşine yönlenmesinden kaynaklanan rahatsızlıklardan kardeşler arası kıskançlık ortaya çıkmaktadır. Kardeşin gelmesi ile beraber sebep olmaktadır. Ona ayrılmış olan zamanların kısıtlanması, ayrılan zamanın azalması çocukta kardeşine karşı gibi gözlemlenen ama tamamen anne ve babaya karşı olan kırgınlık, kızgınlık tarzındaki duyguların ve hislerin gelişmesine sebep olur.
Çocuk tamamen kendini terk edilmiş, desteksiz ve güvensiz bir şekilde hissetmeye başlar. Kıskançlık açısından rol oynayan başka bir sebepte kardeşler arasında var olan yaş farklarıdır. Kardeş çocukların yaş aralıklarının birbirine yakın olması görülen kıskançlık oranı yaş aralığı fazla olan çocuklara göre daha fazladır. Çocukların cinsiyetlerine göre de kıskançlık etkenlerin de farklılıklar görülebilmektedir. Kardeşlerden büyük olan kız küçük olan erkek ise kız çocuğu ebeveynlerinin kendi cinsiyetinden memnunsuz olduğu duygusuna kapılabiliyor. Ebeveynlerin cinsiyet hakkında görüşlerini açık olarak belirtmeleri çocukların cinsiyet açısından kıskançlık sendromunu yaşamasına neden olan bir durumdur.
Kardeşler Arası Kıskançlık Belirtileri Nasıl Anlaşılır?
Ailenin büyük Çocuğu ebeveynlerin küçük çocukla ile ilgilendiğini hissettiği anda hür fikir olarak adlandırılan küçük kardeşini evde yaşamasını istemediğini ve kardeşsiz daha huzurlu ve mutlu olacağını ve kardeşinden hoşlanmadığını belirten söylem ve aşırı davranışlar sergileyecektir. Bu davranışların yanı sıra ebeveynlerin ilgisini kendi üzerine toplamak ve ilgi çekmek içinde aykırı ve aşırı davranışlara başvurabilirler. Bunun yanı sıra kimi çocuklar ise ebeveynlerinin ilgisini kendi üzerinde yoğunlaştırma düşüncesi ile küçük kardeşine karşı aşırı sevgi ve ilgi alaka gösterme çabasına girmektedir. Bu kıskançlık belirtilerinin yanı sıra bebeksi tavırlar, altını ıslatma, parmak emme ve tırnak ya da tırnak eti yemek gibi davranışlara da başvurdukları sıklıkla gözlenmektedir. Sabah kalktıklarında ortak paylaşımlarda ve gece uyku saati geldiğinde aşırı derecede huzursuz ve sinirli bir hal alabilirler. Sakinleşmekte son derece zorlanabildiği gibi çevresindeki kişilere karşı aşırı öfkeli davranabilirler.
Kardeşler Arası Kıskançlık Karşısında Anne ve Babalar Ne Yapmalı?
Kardeş kıskançlığı ile alakalı anne ve babalara önemli olan görevler düşmektedir. İlk olarak kıskançlığın doğal bir duygu olduğunu kabul etmek gerekir. Aileler çocuklarına göstermiş oldukları ilgiyi kardeşin olması ile azaltmamalı ve aynen devam ettirmelidir. Çocukları kıskançlıktan dolayı yargılamamalı, cezalandırma ve suçlama yapılmamalıdır. Çocuklar kardeşlerine zarar verme ile alakalı olarak davranışlar sergiliyor ise, aşırı şekilde tepkiler göstermeden yapmış olduğu yanlışlar anlatılmaya çalışılmalıdır. Kardeşlerin arasından herhangi bir kıyaslama yapılmamalıdır. Kardeşlerin birbirleri ile alakalı olan ilişkileri de güçlendirmek adına aileler beraber faaliyet düzenlemelidir.
Çocuğun durumunda kötüye gitmek mevcut ise, çocuk psikoloji ile görüşülmelidir. Anne ve babaların aralarından iş bölümü olmalıdır. Anneler kardeş ile ilgilenirken, babaların diğer çocuklar ile ilgilenmesi ve çocuğun kendisi ile ilgilenmiş olduğunu hissettirmesi gerekmektedir. Kardeşini sevmek zorundasın tarzı cümleler kurulmamalı, sen abisin, sen ablasın tarzı söylemlerde bulunmamalı, yaşının daha üstünde olgunluklar göstermesini beklememesini unutmamak gerekmektedir.
Bir cevap yazın