Körü körüne bağlı kaldığımız şehir efsanelerinden kurtulup mutlu olmanın asıl çıkış noktaları da vardır tabi. Bunu biraz daha gerçekçi yöntemlerle başarmak mümkündür.
Mutluluğunu artırmak için bir şeyler yap.
Küçükken insanların tatlı atıştırmalıkları yerken nasıl da farklı iki grup oluşturduğunu fark edince şaşırmıştım. Bir grup vardı ki ”ye, bitir” grubu, sadece kremalı bisküviyi alıp direk ağzına atan, ve ”diğerleri” ki onlar da kendilerine has bir yeme tarzları vardı. Onlar kremalı bisküviye çok farklı yaklaşırlardı. Bisküviyi ikiye ayırıp kremasız tarafını ısırdıktan sonra, diğer tarafındaki kremayı yalayıp kalan bisküviyi ısırarak yerler. Herkesin kendini mutlu etme yolu farklıdır. Kendini en çok neyin mutlu edeceğini senden başkası bilemez.
Materyal şeylerde azın daha fazla olduğunun farkına var.
Konu parayla alakalı olduğunda, mutlu olmak için sahip olunan şeylerden ne kadar mutlu olduğumuz onlardan ne kadar zevk aldığımızla doğru orantılıdır. Mutlu olmak için asıl amaç çok fazla şeye sahip olmak değil, sahip olduğun şeylerden ne kadar zevk aldığındır.
Mutlu olmak için harekete geç.
Bu noktada biraz kendini tanıyor olmak gerekir, çünkü yapacağın şeyler becerilerine alakalı olamalı. Mesela daha mutlu olmak için bale dersleri alacaksan öncelikle bale dersi alırsan mutlu olup olmayacağını bilmen gerek. Kendini ne kadar iyi tanırsan, o kadar çok mutlu olma şansın artar.
Olumsuz düşüncelerinle başa çıkmayı öğren.
Olumlu ve olumsuz etkiler farklı davranışsal sistemlerle kontrol edilse de, daha duygusal yaklaşmanın mutluluğunu daha uzun kılacağına şüphe yoktur. Öncelikle mutsuzluğumuzun bizim mutsuzluğumuz olduğunu kabul edip, bunun başka birinin yaşadığı bir mutsuzlukmuş gibi görmekten vazgeçin, sonra neler hissettiğinize odaklanmak yerine, neden öyle hissettiğine odaklanman lazım.
Bir cevap yazın